In Hours of Affection

Esther Shumiatcher (1899-1985) was born in Gomel, Belarus at the turn of the century. Although she immigrated to Canada with her family at the age of 12, she continued to write poetry in Yiddish, and in her marriage with the Yiddish playwright Peretz Hirschbein, she became part of a leading couple in the Yiddish literary scene. Her poem “Albatros” became the namesake of a prominent Yiddish literary journal in Berlin. One of her most noted poetic works is “9 months,” a poetic saga about pregnancy. This is Part I of her poem “In shoen fun libshaft,” published in a book by the same name in Vilna in 1930.

“In hours of affection”
I
You burn like a menorah, you, my white light
And brightly light my path to his steps.

I sent from a distant shore two doves with messages for him;
Doves never came back to my shore.

I counted the entrances and marked his door red
And waited for a miracle, to lay my yearned-for head by his feet.

And when I stood at the wedding, ready for my white light,
In the mirrorglass twitched a deformed face of chalk:
—you are not yet ready.

אין שעהן פון ליבשאַפט

I

בּרענט מנורהדיק, איר, מייינע ווייסע ליכט

און לייכט מיר העל דעם וועג צו זיינע טריט.

איך האָב טויבן צוויי מיט בּשורות פון אַ ווייטע ברעג צו אים געשיקט;

טויבן זענען קיינמאָל נישט געקומען צו מיין ברעג צוריק.

איך האָב געציילט די איינגענג און זיין טיר געצייכנט רויט

און געוואַרט אויף נס, צו לייגן מיין אויסגעבענקטען קאָפ צו זיינע פיס.

און ווען איך בין חופהדיק געשטאַנען גרייט ביי מיינע ווייסע ליכט,

האָט זיך אין שפּיגל–גלאָז, אין קרימעניש געצוקט אַ קרייד–געזיכט:

–– ביסט נאָך נישט גרייט