In Hours of Affection (Part 2)

Esther Shumiatcher (1899-1985) was born in Gomel, Belarus at the turn of the century. Although she immigrated to Canada with her family at the age of 12, she continued to write poetry in Yiddish, and in her marriage with the Yiddish playwright Peretz Hirschbein, she became part of a leading couple in the Yiddish literary scene. Her poem “Albatros” became the namesake of a prominent Yiddish literary journal in Berlin. One of her most noted poetic works is “9 months,” a poetic saga about pregnancy. This is Part II of her poem “In shoen fun libshaft,” published in a book by the same name in Vilna in 1930. Part I was published in the newsletter last week.

“In hours of affection”

II.
Of course I released my yearning on the white snow too
Somewhere in a country dreamt of.
And grieved my affection, together with jackal-wailing.
Nevertheless I consecrated my body,
Because every limb woke me up from my dream like the smell of incense.
For each passing day I nailed a ribbon to my window
And lost the star-guided path in the solitudes of the nights.
At pale midnight my tired head threw itself
At the steps of your doorway
And my lips whispered:
Do not cause me pain.
 

אין שעהן פון ליבשאַפט

II.

אוודאי האָב איך אויך מיין בענקשאַפט אויף דעם ווייס פון שניי געלאָזן

ערגעץ אין אַן אויסגעחלומט לאַנד,

און האָב אינאיינעם מיט שאַקאַל–געיאָמער מיין ליבשאַפט באַטרויערט.

פונדעסטוועגן האָב איך מיין גוף געזאַלבט,

אַז בשמימדיקער זאָל איעדער גליד מיין חלום איבערוואַכן.

פאַר איעדן טאָג אָפּגייענדיקן האָב איך אַ סטענגע צו מיין פענצטער צוגענעגלט

און דעם שטערנוועג פאַרלוירן אין די איינזאַמקייטן פון די נעכט.

צו בלייכן חצות צו איז מיין מידער קאָפּ געפאַלן

צו די טרעפּלעך פון דיין שוועל

און מיינע ליפּן האָבן געפליסטערט:

––זיי מיך נישט מצער…